Systeem schadevrije jaren niet altijd eerlijk

Schadevrije jaren zijn kostenbesparend voor de autoverzekering, maar in sommige gevallen is het systeem schadevrije jaren niet rechtvaardig. Waarom lossen de jaren in het niets op als je een tijdje niet verzekerd bent?

Diegene die schade veroorzaakt met de auto betaalt een fors hogere premie. Daar zit een logische gedachte achter, maar het kan onredelijk uitpakken.

Schadevrije jaren maar beperkt geldig

Schadevrije jaren die niet gekoppeld zijn aan een verzekering zijn maar beperkt geldig. Tot 2014 was de geldigheidsduur één jaar, maar onder maatschappelijke druk stellen verzekeraars zich nu ruimhartiger op.

De meeste verzekeraars houden een geldigheidsduur van 3 jaar aan. Veel beter, maar nog steeds de vraag: “Waarom vervallen de opgebouwde schadevrije jaren eigenlijk?”. Ook na vijf jaar blijft het nog steeds een feit dat je jarenlang schadevrij hebt gereden toch?

Stel, banken gaan dit ook doen. Je opent een spaarrekening en zet er € 1000 euro op. Je doet drie jaar lang niets met de rekening en na drie jaar is de spaarrekening opgeheven en jouw € 1000 is spoorloos. De vergelijking gaat niet volledig op, maar het principe is wel gelijk. Je hebt iets en door verloop van tijd raak je het kwijt.

Terugval het grootst bij veel schadevrije jaren

Iemand die al 25 schadevrije jaren op naam heeft mag gerust over zichzelf zeggen dat hij of zij veilig gereden heeft. Dat beloont de verzekeraar met een hoge korting, maar als het toch een keer mis gaat lever je flink in.

Na één schade zak je namelijk in één klap 15 jaren. Heb je twee keer pech achter elkaar dan zak je 20 schadevrije jaren en wordt er verder niet meer gelet op de jaren dat het wel goed ging. Op deze manier worden verzekerden flink gestraft voor het hebben van pech.

Jongeren zijn na één schade moeilijk verzekerbaar

Jongeren betalen tot hun 24^e verjaardag veel meer voor de autoverzekering. Ze veroorzaken volgens statistieken meer schade, dus betalen ze ook meer.

Startende bestuurders beginnen met nul jaren schadevrij. Na één schade zakken ze naar -5. Dit betekent een (flinke) toeslag op de premie. Geen korting maar bijbetalen door de negatieve schadevrije jaren.

Private lease laat schadevrije jaren verdampen

Eind 2018 reden er 150.000 auto’s op de wegen met een private lease contract. Veel automobilisten beseffen zich niet dat het leasen dodelijk is voor de schadevrije jaren. De meeste contracten lopen namelijk vier of vijf jaren.

Na het beëindigen van het contract zijn de jaren verloren gegaan. Ze worden namelijk meestal niet gekoppeld aan het leasecontract. Als een doekje voor het bloeden kan de ex-leaser gebruik maken van een leaseverklaring, maar het blijft balen als je bijvoorbeeld 10 schadevrije jaren had.

Tip voor leasers met een tweede (eigen) auto: Zodra het leasecontract twee jaar loopt, kun je de autoverzekering van de auto van jouw partner oversluiten. In de nieuwe autoverzekering laat je de verzekeraar de opgebouwde schadevrije jaren die al twee jaar niet meer in gebruik zijn op de polis zetten. Zo voorkom je dat de jaren vervallen. Na afloop van het leasecontract zijn de schadevrije jaren van jezelf en van jouw partner langs deze weg nog steeds geldig.

Schadevrije jaren bouw je op per jaar en bij een claim verlies je vijf jaren. Ook als het om een geringe schade gaat. In stapjes bouw je op en met sprongen raak je ze weer kwijt bij schade. Misschien wordt het tijd voor een ander systeem. Maar dat is eenvoudig gezegd.

Denk altijd goed na of je een schade wel moet claimen. Kleine schades kun je vaak veel beter zelf betalen!